Uzupełnianie braków zębowych po ekstrakcji

Uzupełnianie braków zębowych po ekstrakcji

Pacjenci często pytają, kiedy najlepiej uzupełnić brak zęba po ekstrakcji. Najlepszym rozwiązaniem jest uzupełnienie pustej przestrzeni zaraz po wygojeniu zębodołu, długie zwlekanie może prowadzić do wielu poważnych powikłań.

Utrata pojedynczego zęba w odcinku bocznym większości z nas wydaje się być błahym problemem, po jakimś czasie przyzwyczajamy się do pustej przestrzeni i przestaje nam przeszkadzać. Nie zauważamy jednak, że sąsiednie zęby powoli zaczynają się przesuwać. Na przestrzeni kilkunastu miesięcy można zauważyć, że ząb przeciwstawny zacznie wędrować w stronę luki, a zęby sąsiednie zaczną się pochylać, tracąc swoją dotychczasową pozycję.

Każdy pacjent powinien mieć 28 zębów, ewentualnie dodatkowe zęby ósme. Dzięki temu, że zęby kontaktują się ze sobą punktami stycznymi, tworzą jedną funkcjonalną całość – tzn. siła żucia rozkłada się równomiernie na wszystkie zęby. Jeśli dojdzie do utraty pojedynczego zęba, jego sąsiedzi zostają obciążeni nadmierną siłą i pod jej wpływem zaczynają wędrować w stronę luki.
Wysuwanie zęba przeciwstawnego z zębodołu to tak zwany efekt Godona. Jeśli ząb wysunie się kilka milimetrów poza płaszczyznę zgryzu, niesie to za sobą wiele poważnych problemów.

  • Najpierw pojawia się nadwrażliwość związana z obnażonym korzeniem zęba – Korzeń częściowo nie jest już pokryty dziąsłem i wszystkie bodźce (szczególnie zimne pożywienie/powietrze) są nadmiernie odczuwane przez pacjenta, sprawiając duży dyskomfort.
  • Między wysuniętym zębem a zębami sąsiednimi powstają przy dziąśle powiększone trójkątne przestrzenie, gdzie zalegają trudne do oczyszczenia resztki pokarmu i mogą prowadzić do powstania próchnicy w tych miejscach.
  • Znacznie wysunięty ząb jest słabiej osadzony w kości, zwiększa to ryzyko paradontozy, rozchwiania się zęba i w konsekwencji ryzyko jego utraty w przyszłości.
  • Ząb znacznie wysunięty poza płaszczyznę zgryzu zacznie być przeszkodą zgryzową – będzie utrudniał łączenie się zębów przeciwstawnych we właściwej pozycji. Żuchwa będzie próbowała ominąć przeszkodę, czyli wystający ząb i ustawić się w innej pozycji. Konsekwencją takiego długotrwałego stanu mogą być problemy w postaci bólu stawu skroniowo-żuchowego, bólu mięśni w konsekwencji ich zaciskania i ciągłego napięcia, a nawet ból głowy.

Uzupełnianiem braków zębowych po ekstrakcji zajmuje się lekarz protetyk, który dla każdego pacjenta zaproponuje indywidualny plan leczenia tzn. uzupełnienie braku w postaci implantu, mostu bądź protezy ruchomej.

 

Autor: dr Paulina Szczepkowska